Acıyı Anlamak

Bu hayatta her şey zıttıyla birlikte var.

Mutluluk varsa hüzün de var.

Coşku varsa keder de var.

Bu hayattaki herkesin ortak dileği ise belli: acı çekmemek.

Herkes mutlu olmak istiyor.

Mutluluğun peşinde giderken acıdan kaçmanın gazabına yakalanıyor insan çoğu zaman.

Oysa acıyı anlamadan, acıya bakmadan, acıyı duymadan, acıyı görmeden mutlu olmak mümkün mü?

Orada bir his varsa, tek gerçek budur.

Onu duy,

Onu gör,

Ona şefkatle yaklaş.

Varlığını kabul et.

Ancak o zaman onu sarar ve hafifletebilirsin.

Orası ağrıdıkça sana aslında:

‘Beni gör’

‘Beni duy’

‘Beni anla’ diyor.

Korkma ona yaklaşmaktan.

Anla ki iyileşmesi için alan açılsın.

Unutma ki her şey geçici.

Acın da geçecek elbet.

Ama eğer sen ona bakmadan, duymadan geçip gitmesini diler ve ondan hep kaçarsan, o başka bir yerde birikip büyüyerek bir gün karşına çıkabilir.

O yüzden onu görmeye, duymaya, hissetmeye, yaşamaya, anlamaya ve kabul etmeye gönüllü ol.

Dilerim sağlıklı ve mutlu olursun.

Dilerim sıkıntılarla baş edebilirsin.

Dilerim gelişirsin.